top of page
Search

De kat op een voetstuk

  • Carla den Nieuwenhoop
  • Jun 29, 2016
  • 3 min read

Een Oosterse kat van Carla

Je bent een kattenmens of je bent ’t niet. Maar wát drijft een echte liefhebber tot die pure verwennerij, waarbij de kat in kwestie op een voetstuk wordt geplaatst en voorzien wordt van alles wat zijn hartje begeert - althans - waarvan wordt gedácht dat het zijn hartje begeert? Oké, op een voetstuk vind ik persoonlijk wat overdreven, maar menig krabmeubel komt aardig in de buurt. En ’t is wel zo dat mijn 'poezels' wel degelijk onderdeel van ’t gezin zijn. Samen met ’t feit dat ik ze bijzonder vind, is dat voor mij de reden dat ik mijn best doe om ze zo goed mogelijk te dienen. Want inderdaad - ik ben dan weliswaar geen blikopener - maar ’t algemeen gebruikte woord ‘personeel’ beschrijft heel goed de situatie.

De kieskeurige kat Hoe vaak ik al niet speelgoed heb gekocht, waarvan ik dacht dat ze dat hé-le-maal geweldig zouden vinden. En hoe vaak ik al niet teleurgesteld de nieuwe aanschaf in de kast kon schuiven. Onbegrip. Waarom vinden ze dat nou niet leuk? Ze zullen ’t me nooit kunnen vertellen. En als ze dat al wel konden, misschien willen ze ’t helemaal niet vertellen. Ze denken vast: ‘Is toch juist hartstikke leuk, die dozen voor de verzending van die rare speeltjes waar ons personeel zo enthousiast mee voor onze neus stond?’.

De klagende en kotsende kat Echt boos worden als ze de oren van je kop mauwen, niet omdat ze honger hebben, nee, omdat ze héél goed weten (de verwende mormels) dat ze eerst een snoepje krijgen. Soms kan dat mauwen best op de zenuwen werken. Kots opruimen hoort er ook wel bij. Gaan ze lekker op ’t terras op wat grassprietjes zitten sabbelen, maar zoeken voor ’t kots-moment een mooi plekje binnen uit, liefst op dat ene stukje tapijt, of zittend op de rug van de bank. En ja, mij hoor je dan écht wel mopperen, maar daar blijft ’t dan wel bij.

De kat die wat mag kosten Dan heb je nog de voeding. Hier krijgen ze vers vlees. Elke dag krijgen ze een ander menu voorgeschoteld. Uiteraard wordt er ook gezorgd voor de extraatjes, in de vorm van karkasjes of kippennekken. En niet te vergeten de snoepjes voor zo af en toe. Zéker niet de snoepjes uit de supermarkt, nee, ’t moeten dan snoepjes zijn die in de lijn liggen van wat ze krijgen als voeding. En natuurlijk tast je daar dan wat dieper voor in de buidel. Dat enthousiasme wat ze voor die chique snoepjes hebben, is namelijk iets wat je als personeel graag ziet. Een teken dat je ’t goed doet als hun personeel.

De malle, onhandige of charmante kat Ik denk dat er meer léuke dingen aan kat zijn, waardoor ik coulanter ben, meer accepteer. Er zijn zóveel genietmomenten. Of ’t nou hun malle sprongen zijn tijdens ’t spelen met een hengel, of dat ze een sprong maken nét op ’t moment dat jij ook passeert en zij dus nogal klunzig terechtkomen en daarbij héél beteuterd kijken, of het gejaag achter vliegjes met daaropvolgend het gesmak, of van die slapstick bochten over ’t gladde laminaat tijdens één van de vele achtervolgingen, of juist het serene aanzicht van een slapende poezel, al dan niet in dromenland met de bijbehorende 'stuipjes'. Behalve weten dat ik ’t goed doe, geeft ’t ook een gevoel van voldoening als de poezels zich op m’n schoot vleien of zich rondom mij verzamelen en heerlijk ‘chill’ gaan liggen en me al dan niet met een liefdevolle blik aankijken. Ja, daar doe ik ’t voor!


 
 
 

Comments


In de schijnwerpers
Recente bijdragen
Archief
bottom of page