Interview met Kattencafé Kopjes
- Maurice Vollebregt, initiatiefnemer Kat.nl
- Jan 21, 2016
- 4 min read

Vanmorgen heeft Kat.nl / Kat.be het genoegen gehad om Lenny Popelier te interviewen. Zij is de 31-jarige enthousiaste jongedame die eigenaar is van het begin 2015 in Amsterdam West geopende allereerste ‘kattencafé’ van Nederland. In Kattencafé Kopjes aan de Marco Polostraat 211 te Amsterdam wonen acht katten, met liefde geselecteerd door twee asielen in Amsterdam. Mensen kunnen langskomen voor een heuse knuffelsessie met deze katten. En daar drinken zij dan een lekker kopje koffie of thee bij, al dan niet in combinatie met een stuk overheerlijke zelf gebakken taart. Het kattencafé heeft zichzelf in de afgelopen periode al ruimschoots bewezen en is immens populair. Kortom, hoog tijd om Lenny de vijf vragen te stellen die wij stiekem allemaal willen stellen! Uit welk ‘nest’ kom je zelf? En was je altijd al een kattenliefhebber? Oorspronkelijk kom ik uit Amsterdam en ik heb een media-opleiding gevolgd. Ik was altijd al een kattenliefhebber. Vroeger hadden wij katten thuis. Na mijn studie is mijn kattenliefde weer goed aangewakkerd, want mijn vriend bleek drie katten te hebben. Ik ben nu een grotere kattenliefhebber dan ooit tevoren. Thuis heb ik momenteel nog twee katten, want wij hebben alleen een balkon en één kat wou graag naar buiten. Die hebben we toen aan mijn ouders gegeven zodat het beestje lekker de tuin in kan. Wat vind je eigenlijk het leukste aan katten? Katten zijn natuurlijk heel eigenzinnig en ‘knuffelbaar’. Ze zijn zo lief en ze zitten meestal zo lekker los in hun vel; daardoor zijn ze zo lekker ‘kneedbaar’. Ze zijn soms tevreden met een simpele doos, maar op andere momenten kijken ze zo extreem diepzinnig dat je je echt afvraagt wat er allemaal omgaat in dat leuke kattenkopje. Het gaat mij dus echt om het totaalplaatje. Hoe is het idee van Kattencafé Kopjes ontstaan? Met mijn vriend was ik op wereldreis. Wij bezochten in Japan een kattencafé en ik dacht al meteen: dat zou ik in Amsterdam ook wel willen creëren. In Indonesië zagen we heel veel zwerfkatten; dat greep me nogal aan. En ik miste mijn katten thuis toen ook heel erg. Eigenlijk besloot ik toen dat ik dagelijks met katten wil zijn en werken. Toen heb ik een periode lang nagedacht over of ik ondernemer wou worden. Op enig moment heb ik de knoop doorgehakt en ben ik met een crowdfundingscampagne begonnen. Een tijdje later was het kattencafé een feit. Er komen nu heel vaak mensen binnen bij Kattencafé Kopjes en die zeggen dan ‘wat een leuk concept’. Ik vind dat zo’n raar woord. Het is in economische zin natuurlijk wel een concept, maar ik vind dat, omdat het idee zo dicht bij mij als persoon - en zo dicht bij mijn gevoelswereld - staat niet het meest aangename woord om voor het kattencafé te gebruiken. In Groningen en Den Bosch komen nu ook kattencafés; hier heb ik gemengde gevoelens bij. Aan de ene kant vind ik het spannend, want ik ben toch de eerste in Nederland. Aan de andere kant voel ik ook wel trots; het is natuurlijk ook een compliment dat andere mensen nu een kattencafé willen creëren in Nederland. En ik ben stiekem ook nieuwsgierig naar hoe de kattencafés eruit komen te zien en hoe lief de katjes zijn. Hoe werkt een kattencafé eigenlijk? Een groot gedeelte van het leven van ons allen speelt zich vandaag de dag online af. Het leven is daarmee best individualistisch geworden, of in ieder geval anders dan vroeger. Maar mensen hebben, denk ik, toch ook behoefte aan een stukje warmte en nostalgie. Mensen kunnen hier langskomen voor wat kattenliefde. In het weekend is het wel echt nodig om even te van tevoren reserveren. Je betaalt drie euro voor twee uur, los van de consumpties. Er wonen acht katten in Kattencafé Kopjes. Ze wonen hier met veel plezier. We hebben het hier erg leuk en gezellig gemaakt. Mensen drinken een kopje koffie of thee en eten wat lekkers. En als je een beetje geluk hebt, dan ligt er binnen no-time een lieve, spinnende kat op je schoot. De katten zijn op gedragskenmerken geselecteerd door asielen. Zij blijven binnen. En de keuken is gescheiden van het gedeelte waar de gasten en katten zijn. Dit moet ook in verband met de geldende wet- en regelgeving. En de katten, ja, dat zijn misschien wel de meest verwende katten van Nederland. En als ze de aandacht even zat zijn, dan kunnen ze zich altijd terugtrekken. De meeste katten zijn overigens een stuk socialer geworden door alle fijne aandacht. Dat is wel goed om te zien. Heb je nog een mooie kattenanekdote voor ons? Sommige mensen komen hier daten. Afgelopen weekend was er een jongen die wel twintig minuten zat te wachten op een meisje. En toen volgde er een voorzichtige ontmoeting. Misschien is het op een bepaalde manier ook wel laagdrempelig, want er gebeurt met die katjes om je heen natuurlijk erg veel. Laatst waren er ook twee mensen heftig aan het tongen; zeker drie volle minuten. Toen zat ik wel even met verbazing te kijken. Mensen voelen zich hier schijnbaar nogal op hun gemak. Het is toch een soort huiskamer.
Comentários