Dagelijkse (katten)zaken
- Jacqueline Zeijlemaker, Cattery Van het Gildenhuys
- Oct 29, 2015
- 2 min read

Zo, hierbij de eerste blog-bijdrage van mijn hand! Ik zal me eerst even netjes voorstellen. Ik ben Jacqueline Zeijlemaker-Van Kampen en heb een cattery met acht katten van drie kattenrassen: Somali, Abessijn en Nebelung. Ik ben al jaren uitermate actief in het kattenverenigingsleven, waar ik diverse functies bekleed. In mijn hoogtijdagen had ik het beheer over vijf kranten en schreef ik een column in die kranten. Nu ben ik fulltime 'kattenbakverzorgster' en personeel van slimme kittens. Ik zal steeds een greep uit het dagelijks leven doen en wat mij bezig houdt hier openhartig vertellen. En als er iets serieus speelt in de kattenwereld, dan zal ik het ook meenemen in mijn blog-bijdragen! Enjoy!
Het 'lege nest-syndroom' Vandaag heb ik voor het eerst in de gaten dat een van de dames, met de mooie naam Burberry, 'van de pil af is'. Ze probeert ongeveer iedere vrije minuut op mijn schoot te klimmen en in mijn nek te gaan liggen spinnen. Zo niet handig als je moet dweilen, zucht! Maar goed, ik ben alweer een tijdje 'kittenloos' en het begint gewoon weer te kriebelen. Ik denk toch aan een verlaat 'lege nest-syndroom' dat ik niet wil erkennen sinds mijn jongste de deur uit is. Ik hou het erop dat ik graag wat heb om voor te zorgen. Dat is een vrouwen-ding toch? Nog net op tijd voor de dekkater Dus toch maar het besluit genomen om weer te gaan fokken. Na een welhaast eindeloze zoektocht naar een geschikte dekkater, ben ik in Antwerpen terechtgekomen, waar - door een gelukje voor mij - een kater nog niet gecastreerd kon worden in afwachting van een zwangerschap van een andere dame. 'Ieder nadeel heb z'n voordeel', om met een bekende voetballegende te spreken. Ik kan op korte termijn daarheen en het is nota bene een 'eigen fokje', zoals ze dat dan noemen, en de laatste uit mijn Engelse foklijn, dus met een beetje mazzel krijg ik wat genetisch materiaal terug van mijn sorrel Somali Whisper, die ik ooit uit Engeland heb gehaald. Duimen maar dat Burberry snel goed krols wordt en dat ze ook meteen zwanger wordt, want ja, als die andere dame komt en de daad is eenmaal geschied, dan is het 'hakkie-takkie weg zakkie'. Zo jammer van zo’n mooie vent, maar goed, van een sproeikater word je ook niet blij, dus op zich wel begrijpelijk. Het leven van een kattengek
Als Burberry dus weer smekend naar me zit te kijken of ze op schoot mag en de andere katten geïrriteerd naar het hele gebeuren kijken, dan krijg ik toch wel weer medelijden met haar, en zit ik uiteindelijk dus met haar in mijn nek te werken. De echte kattengekken onder ons kennen het wel. Ik ben dol op mijn beestjes, maar soms - heel soms - is een andere 'hobby' zó aantrekkelijk! En meteen daarna denk ik: gelukkig dat je deze hobby niet uit kan zetten, want wat zou ik het missen in huis. Zo’n leeg huis heeft gewoon niks, er zit geen leven in. En dus ga ik maar weer aan de slag met een rol papier om een haarbal op te ruimen en ik prijs me toch echt wel gelukkig dat ik personeel ben van mijn katten!
Comments